wtorek, 26 lutego 2013

My Own Crochet Flower

Witajcie moi kochani, wieczornie :) Siedzę właśnie z kubkiem gorącej herbaty (made by husband - więc pycha!) i piszę sobie do was :)
Aby milej wam się czytało dołączam piosenkę, kolejną z bardzo długiej listy moich ulubionych :)



Pod spodem wrzuciłam link do klipu, który bardzo mi się podoba - sama nie wiem czemu :) Chyba przez prostotę :) A tutaj nie chciał mi się wyszukać :)

Ta piosenka kojarzy mi się też z jazdą na rowerze :) bo też jest na mojej playliście i dodaje mi powera :) Więc słucham jej jak idę, albo jadę i od razu dostaję przyspieszenia :) No i z latem, bo wtedy ją po raz pierwszy usłyszałam :) Natychmiast zawładnęła moim sercem :)

Ale dziś nie o muzyce! tak wam wrzuciłam, żeby milej wam się czytało :)

Pisałam wam ostatnio, że cierpię na niemoc twórczą... Dużo złych rzeczy się ostatnio u mnie dzieje, a ja taka głupia jestem i wszystko przeżywam dużo bardziej niż jest to wszystko warte.. Niestety odbija się to na całym moim życiu, i także na moich "twórczościach"... Ale postanowiłam wziąć się w garść! No i chyba bardzo powoli zaczynam z niej wychodzić :) co bardzo raduje moje serce :)

Zrobiłam dziś (właściwie tylko skończyłam) pokrowiec na taborecik, ale dziś nie o nim. I zrobiłam dziś sobie kwiatka :) przyznam, że o takim kwiatku już naprawdę od bardzo, bardzo dawna marzyłam :) Po zrobieniu Małż cyknął mi kilka fotek, a wtedy zawsze się dobrze bawimy :)



Standardowo wrzucam dużo zdjęć, bo mi się podobają :D



Do środka wszyłam perłowego guziczka, który rozświetla i dodaje elegancji :)


Słuchaliśmy Grochowej Listy Przebojów i oczywiście "śpiewałam"...
...ale trochę mi nie szło, bo nie znam słów...




Kwiatka doszyłam do turkusowej cienkiej opaski, ale może być również doszyty do spinki, żeby było można go podpiąć z tyłu główki




Może być też jako broszka :) 




A ponieważ kwiatek zrobiony jest z wełenki, to mimo sporych rozmiarów jest bardzo lekki :) 






Nie pachnie i nie da się go zjeść :(
Może i dobrze :) 
Będę mogła na niego patrzeć :)



Standardowo sesja nie mogła się obejść bez wygłupów, jak widać powyżej :)

Muszę sobie zrobić jeszcze takiego kwiatka w wersji czarnej i troszkę mniejszej :) Ale w czerwcu idziemy na wesele (pochwalę się, że abmitnie sobie wymyśliłam, że uszyję sobie sama spódnicę, albo nawet sukienkę!) i może głowę sobie takim ozdobię? Albo będzie jako brocha :)


Miłego wieczorku! Ściskam!



PODPIS

piątek, 22 lutego 2013

Listen to the music! {Grochowa muzyka vol.1}

A dziś to bym chciała wam zafunować post jakiego jeszcze u mnie nie było :) 



Więc zapuście sobie pierwszą, z wielu piosenek, słuchajcie i czytajcie :)

Nie wiem czy wy też tak macie, ale mnie zapachy, smaki, muzyka zawsze się z czymś kojarzą. Tak na przykład jak czuję perfumy Burberry Brit od razu widzę taką moją superancką ciocią Ulą :) a że mam te perfumy i je kocham, to często ją widzę :) Jak czuję zapach i smak inki przypomina mi się dzieciństwo, wakacje, letni deszcz. A jak słyszę muzykę przypomina mi się dana sytuacja, uczucie, osoba, różnie. A ponieważ, nie wyobrażam sobie życia bez muzyki, i otacza mnie ona nieustannie, to ciągle mi się z czymś kojarzy :) i tak dziś bym chciała się z wami podzielić moimi ulubionymi kawałkami :) Nowości wśród nich nie ma, gdyż nie miałam ostatnio czasu wyszukać nowych piosenek :) ale muszę to wkrótce zrobić :) No i jak spisałam tytuły to okazało się, że strasznie tego dużo, więc podzielę to na kilka część. Dziś część I.

Boy i little numbers, to piosenka, która wpadła mi kiedyś przypadkiem i od pierwszych sekund została w mojej głowie. Potem usłyszałam nawet ją gdzieś w radiu :) Kojarzy mi się z wakacjami. Z upałem, ze wsią. Moją wsią. A jak ją słyszę, moja głowa natychmiast zaczyna podrygiwać :) 
No i oczywiście kojarzy mi się z moją siostrą :) Bo ją zaraziłam tą piosenką i teraz jak ja albo ona ma zły humor to wysyłamy sobie linka do niej i natychmiast jest lepiej :)

Przez naprawdę wiele lat z moją siostrą miałyśmy zupełnie inny gust muzyczny. Phi! Nawet teraz w wielu momentach się nie zgadzamy, ale uwielbiamy się wymieniać muzyką. Dzięki temu ja poznaję cudowne kawałki i zespoły i na odwrót :)

A znacie taki zespół:

Awolnation - Sail 
Na tę piosenkę natrafiłam zupełnie przypadkiem na youtubie, i zakochałam się we wszystkich piosenkach tego zespołu. No I mają fantastyczne klipy! Nie wiem co się dzieje z tym światem, ale ostatnimi czasy jak się ogląda jakiś kanał muzyczny to za przeproszeniem tylko gołe cyce i dupy latają na prawo i lewo... bleee... Uważam, że jest to obleśne i niefajne. A oglądając klipy tego zespołu, tylko w głowie mam WOW! Ale czad! zupełnie coś innego! A ja nie lubię standardów :) No i ta dziewczyna! jest piękna i taka... taka... No genialnie przekazuje swoją mimiką wszystko :)

Założycielem tego zespołu jest Aaron Bruno i on sam pisze teksty piosenek zespołu :) A ta dziwna nazwa zespołu powstała od nazwy szkoły średniej do której Aaron uczęszczał: Awol. "Sail" w Polsce nie jest aż tak znana, ale Stany Zjednoczone podbiła bardzo szybko. Nawet Marcy Gray próbowała nagrać swoją wersję, ale wg mnie jej nie wyszło... A ostatnio ta piosenka była w reklamie BMW :) ohhh! Po prostu ją uwielbiam :)

Ale jeszcze bardziej lubię:


Kill all your heroes tegoż samego zespołu. 
No i ten klip to mnie dopiero rozkłada :) A piosenka tak na mnie wpływa, że jak tylko ją słyszę od razu prostują mi się plecy, głowa idzie do góry, uśmiech wita na mej twarzy, przyspieszam kroku, a w głowie jest tylko jedna myśl: "ŻYJ!!!". To ta piosenka pomaga mi jakoś w tych wszystkich trudnych chwilach, przez które ostatnio przechodzę. Ktoś mi kiedyś powiedział, że ta piosenka ma dołujące słowa. Ja tak nie uważam. Trzeba się mocno wsłuchać i zastanowić się, żeby zrozumieć. Na mnie wpływa mega pozytywnie. A jak ją słyszę to czuję wiatr we włosach. Czuję prędkość. Czuję radość. Mam ochotę krzyczeć. I wiem... Jestem rozpędzona na rowerze... Najczęściej jej słuchałam przemierzając przez miasto na rowerze :) Cudowne uczucie :)

No ale ja tu wam takie wrzucam yhmyh, a tak na dobrą sprawę ja uwielbiam też taką "mocniejszą" muzykę. 
Znacie takie wersje piosenek tego zespołu?




Znany wszystkim zespół Metallica odegrał kiedyś wspaniały koncert wraz z orkiestrą symfoniczną. No jak dla mnie to oni przeszli samych siebie! No to jest po prostu coś kapitalnego!!!! Uwielbiam każdy jeden utwór! Dlatego zamieściłam 2, przypadkiem wybrane, bo się nie mogłam zdecydować, który wybrać... No kurde, słyszycie jak ta gitara cudnie brzmi z tymi skrzypcami!? ohh no nie mogę! Mam ciary na plecach i rękach i nawet na nogach! Aż pisać nie mogę, bo to tak cudnie brzmi wszystko, że chcę chłonąć każdą jedną nutę! 

A ponieważ muzyka przeze mnie słuchana jest dość mocna zróżnicowana to może was zdziwić kolejna piosenka z listy moich ulubionych:



MARVIN GAYE & TAMMI TERRELL "Ain't no Mountain High Enough"


I jest to piosenka z naszego pierwszego tańca :) taak :) Chcieliśmy coś orginalnego, szybkiego i mega starego :) no i ta piosenka nadawała się idealnie :) Aż tańczyć mi się chce jak ją słucham. Jest taka wesoła, i ma piękne słowa... "if you never need... i will be alweys for you" czy jakoś tak hehe :)

Chciałabym wam napisać, że słysząc te rytmy i zamykając oczy widzę moje wesele, ale bym skłamała, bo z wesela mego nic nie pamiętam hehe :) NIC! Ale jak ją słyszę kojarzą mi się przygotowania. Fajne był. Mrowienie w brzuchu, radość, zniecierpliwienie. Przed moim weselem schrzaniło się dosłownie wszystko co się mogło schrzanić, może wam kiedyś to opowiem, ale samo wesele było genialne. Tak mi się przynajmniej wydaje hehe :)  

A tej piosenki słucham co rano szykując się do wyjścia:


Julia Marcell - "Echo"

Jakoś mnie tak pozytywnie nastawia i nakręca, że przynajmniej pierwsze 20 minut mojego dnia jest udane hihi :) a ja mam ochotę działać. Nie jest to może super szybka piosenka, która napędza, ale ma jakieś hmmm... ma jakieś takie w sobie coś, czego nie umiem określić, co mnie pobudza i nastawia pozytywnie. I jak ją tylko słyszę to robię głośniej :) I te polskie słowa w tle... To one chyba tworzą całą tą magie... I skrzypce i fortepian... No czysta poezja :) Idealna w każdym calu!

Lubicie muzykę z filmów? Dla mnie jest to mega ważne, i może być świetny film, a ma słabą muzykę i cały film traci klimat... Często też ściągam soundtracki i odtwarzam w kółko :) Ta  piosenka pochodzi z filmu "Drive" i mimo, że nie jest do końca w moim stylu, to jakoś tak.... no podoba mi się... 


Collage & Electric Youth - A Real Hero 

A jak się przy niej jeździ... wow! Oczywiście ta piosenka też kojarzy mi się z moją siostrą jak sobie we swie gdzieś tam pędziłyśmy autkiem :) A! nie gdzieś tam tylko na jej obronę, aż do Olsztyna. W aucie to puszczałyśmy. Więc nieodłącznym utworem to tej piosenki jest ten:


The Streets - Soldiers 

A tej piosenki słuchałyśmy już PO obronie :) więc kojarzy mi się mega pozytywnie. No piosenka jest jaka jest, i jak wam się nie podoba to proponuję przesłuchać jeszcze kilka razy i naprawdę wpada w ucho :) Nie przepadam za hiphopem, ale the streets są genialni. Jakiś taki ten hiphop w ich wydaniu jest bardziej przyswajalny :) Mojej siostrze też z początku się nie podobało, ale potem jak się wciągnęła to ciągle żeśmy tego słuchały :) 

Oh już dużo tych piosenek wyszło a na mej liście mam jeszcze sporo, więc wrzucam ostatni klip i resztę zostawiam na następny tydzień:




Of Monsters and Men - King and Lionheart
A czy wy też macie coś takiego, że jak jest jakaś fajna piosenka, od razu szukacie całej płyty? O okazuje się, że inne piosenki są jeszcze lepsze! Ja tak mam zawsze :) I też tak się okazało z tym zespołem :) Z całą pewnością znacie ich najpopularniejszy utwór (Little talks). Ale ta piosenka mi się bardziej podoba :) i jeszcze parę innych :) Cudownie, że jakoś tak się stało (nie wiem jak), że On i Ona się spotkali, bo brzmienia ich głosów pasują do siebie idealnie! Naprawdę nie wiele jest takich głosów co AŻ TAK do siebie pasują jak ich :)

No ok, ok, bom się rozpisała :)

Życzę wam miłego słuchania i miłego weekendu :) ja miałam okropny cały tydzień, więc jestem przeszczęśliwa, że jest już piątek!
Mam nadzieję, że mój kawałek świata muzycznego was nie zanudził:) Chociaż na muzyce ja się nie znam, to słuchać ją uwielbiam :)



PODPIS

środa, 20 lutego 2013

How to make a paper? {vol. 1}

Oj już od naprawdę bardzo dawna zabieram się do napisania tego posta... Ale jakoś ciągle napataczał się jakiś inny temat, albo coś innego, co mi przeszkadzało w jego stworzeniu :) Od paru dni choruję na brak weny, cokolwiek próbuję uszyć - nitka się rwie i plącze, wyszydełkować -  no nie idzie mi jak nie wiem! Za druty nawet nie chcę się teraz brać! Porządki mi też nie idą, spać nie mogę. Wszystko jest jakoś przeciwko mnie :) Jedyne co mi teraz wychodzi, to MYŚLENIE! Oj myślę bardzo dużo ostatnio. Miliony, phi! Wręcz miliardy myśli przepływają przez moją głowę zasiedlając w niej wspaniałe pomysły. Ale realizacja mi w ogóle nie wychodzi hihi :) Tak bywa...

Ale do rzeczy...

Pierwszy z tego typu postów chciałabym nazwać: OD DREWNA DO MASY.

Zacznę od samiutkiego początku :) Wiecie, że papier robi się z drewna? A dokładniej z masy włóknistej, którą uzyskuję się z drewna. I dziś chciałabym wam o tym opowiedzieć, jak się taką masę otrzymuje.

Mamy różne rodzaje drewna, i w zależności, od gatunku inne jest przeznaczenie takiej masy. Masa z drewna drzew iglastych nadaje się na papiery mocne (np. tektura), natomiast drewno liściaste nadaje się do papierów drukowych. 
Ah, no i oczywiście powinnam zacząć od czegoś innego. [widzicie? nawet z koncentracją mam problem:P] Większość ludzi, pewnie i większość z was, uważa, iż papier to przeszłość. Ale czy nie zwróciliście nigdy uwagi, iż ilość zużywanego przez nas papieru ciągle rośnie? Tak dla przykładu, wyobrażacie sobie torebkę bez chusteczek higienicznych, albo kuchnię bez ręcznika papierowego? Jeszcze parę lat temu tak nie było. Ilość produkowanego i zużywanego przez nas papieru ciągle rośnie. A czy może być coś przyjemniejszego niż usiąść z książką - jest to lepsze niż czytanie z monitora... 

Proces przetwarzania drewna na masę nazywa się roztwarzaniem. Są różne metody przygotowania masy włóknistej, ale ja dziś wam opowiem o jednym z najbardziej rozpowszechnionych: metoda siarczanowa. Jest to rodzaj metody chemicznej i w jego wyniku uzyskujemy masę celulozową. W ogromnym skrócie: drewno zalewamy chemikaliami, wrzucamy do ogromnego garnka i gotujemy w odpowiedniej temperaturze i ciśnieniu. 

Drewno składa się przede wszystkim z celulozy, hemiceluloz i ligniny, w metodzie chemicznej zależy nam na tym, aby pozbyć się ligniny. Są to bardzo skomplikowane związki organiczne, nadają drewnu sztywność i wytrzymałość. Hemicelulozy to takiej jakby, mniej idealne celulozy. W tym procesie są niezwykle ważne, ponieważ, nie da się usunąć tylko ligniny bez straty celulozy. W pierwszej kolejności jednak rozkładowi ulegają właśnie hemicelulozy.

Oczywiście proces w przemyśle wygląda troszkę inaczej i jest na zupełnie inną skalę, a ja opiszę wytwarzanie masy w laboratorium :) ale zasada jest taka sama :)

Pierwszym etapem jest przygotowanie drewna. Drewno musi być w postaci zrębków, czyli pocięte na kawałki. Pochwalę się, że do mojej pracy potrzebowałam dość dużą ilość zrębków, które zrobiłam sama. Zazwyczaj zamawia się je z przemysłu, ja zrobiłam ok. 20 kg i nie była to lekka praca :)





Przygotowane drewno wrzucamy do takiego pojemnika czyli autoklawu. Zalewamy ługiem warzelnym, którego zadaniem jest usunięcie ligniny. Dokładnie zamykamy i wrzucamy do warnika. Ten poniżej to warnik Haato.





Na panelu sterującym ustawiamy parametry, czyli temperaturę, której musimy uważnie pilnować. Dla danego gatunku drewna są odpowiednie warunki. Temperatura zazwyczaj wynosi ok 160-170C. I przez okres 4 godzin należy pilnować aby temperatura szła zgodnie z zadanym wykresem (zależnym od gatunku drewna). 


Ponieważ proces gotowania jest bardzo długi, na zabicie czasu, szydełkuję sobie hihi :)



Po gotowaniu autoklaw się chłodzi i otwiera. Niestety wydobywa się tutaj bardzo nieprzyjemny zapach i jest to ogromna wada tej metody... Jeśli ktokolwiek przejeżdżał w okolicach celulozowni to wie o czym piszę :)


Całość wylewamy na specjalne sito:


Widzicie tą czarną ciecz? Jest to ług powarzelny, czyli to co zostało po roztwarzaniu. W przemyśle jest on regenerowany i ponownie używany.


Tu jeszcze zrębki w "całości". Należy je teraz dokładnie przemyć, aby w dalszych procesach uniknąć pienienia się masy.





Widzicie ile jest piany?



Ręką rozgniata się te zrębki i uzyskujemy pulpę, która już można powiedzieć jest masą papierniczą. 
Jeszcze tylko kilka zabiegów pielęgnacyjnych i gotowe :)





Rozwłókniamy, czyli mieszamy małą ilość w obecności wody


Następnie sortujemy, czyli przepuszczamy masę przez odpowiednie urządzenie z bardzo drobnym sitem - drobne włókna przechodzą, a niedowarki (to co się nie roztworzyło) pozostaje na sicie.



Na koniec wirowanie, aby odciągnąć jak największą ilość wody - masę będzie można szybciej wysuszyć :)


A tutaj zdjęcie wyżej wspomnianych niedowarków. Niestety ich obecność jest nieunikniona...


Na zakończenie jeszcze kilka oznaczeń, czyli zabawa w małego chemika i trochę obliczeń, aby sprawdzić czy proces przebiegł prawidłowo.




Niestety nie mam zdjęcia wysuszonej masy... Ale obiecuję, że cyknę i wam pokaże. Taka sucha masa hihi :) 

A następnym razem opowiem wam dokładniej jak się robi papier :) Czyli będzie o maszynie papierniczej, która mnie tak fascynuje :) Muszę tylko poszukać odpowiednich zdjęć.




No i kończę, bo i tak bardzo się rozpisałam :) Mam nadzieję, że wam się spodoba i przekazałam to w jakiś łatwy sposób :)




PODPIS

poniedziałek, 18 lutego 2013

CaptureYour365 {week 7 in photos}

Jak wam miną weekend? robiliście coś twórczego? My z Małżem odwiedziliśmy naszych znajomych, jednych i drugich i było bardzo fajnie :) zdecydowanie za rzadko się z nimi widzimy! Troszkę sobie podziergałam - ale co to niedługo się pochwalę :) wymyśliłam też kilka innych rzeczy do dziergania, a jeszcze innymi rzeczami zostałam zainspirowana i teraz nieustannie siedzę i myślę jak to zrobić :)



Minął kolejny tydzień mojego fotograficznego wyzwania i dziś chciałabym się z wami podzielić moim podejściem do tych tematów:


To zdjęcie jest wam już znane :) ale przeczytawszy celebrate, od razu skojarzyło mi się z moją wersją walentynek:) w końcu picie romantycznej herbatki w towarzystwie ukochanego to nie świętowanie? :)


Niestety nie posiadam ogrodu. Mieszkam w bloku, więc jest to trudne. Ogród jest u nas na wsi, ale teraz wszystko śpi. Mało tego nie mam ręki do kwiatów :/ wszystkie usychają jak je podlewam... Tego storczyka wyhodowała moja ciocia, kwitnie nieustannie i ma piękny odcień różowego fioletu :) więc mam ogród na parapecie :)


Z tym tematem miałam problem, po czym uświadomiłam sobie, że jestem dumna z siebie! Jestem dumna, że nauczyłam się szydełkować. Jestem dumna, że nauczyłam się szyć na maszynie :) a oto mój ostatni efekt :) pamiętacie, jaki pisałam, że kupiłam masę tkanin w Ikei? to jeden z nich :) doszyłam różowy suwak i wszystko zszyłam różową nitką :) następnym razem pokaże wam, jak wygląda w środku :) a zrobiłam takie kieszoneczki fajne :)


Miałam kilka pomysłów na przedstawienie emocji, ale przypadkiem wyszło to zdjęcie i stwierdziłam, że pasuje. Czemu? bo jest szalone, a czyż szał nie należy do emocji?


ohhh love LOVE love! Szydełkowe serduszka na herbatkach też już widzieliście :)


Ha! A jak zobaczyłam ten temat natychmiast wymyśliłam sobie coś takiego :) Co widać zza szkła? Co widać zza dna szklanki? Albo dzbanka? Ha? 
Kwiatka mojego jedynego, mizernie sobie rosnącego :)


A co ja mogłam przedstawić innego jako zabawę jak nie wełeneczki i szydełeczka? :)



Mam nadzieję, że podobają wam się moje interpretacje :) Zrobiłam je wyjątkowo aparatem. I są o wiele fajniejsze niż te z telefonu, więc muszę się częściej wyręczać aparatem hihi :) ale jest dość duży i ciężki i nie chce mi się go codziennie dźwigać przy sobie :)




PODPIS

czwartek, 14 lutego 2013

pinkPINKpink

Parę dni temu opisałam wam, moje Walentynki :) Wspólna herbatka poobiednia, wieczorna lub czasem poranna jest naszym rytuałem i oboje bardzo go lubimy :)

Dzisiejsze walentynki spędziliśmy dziś jednak nieco inaczej, zupełnie w naszym stylu. Skorzystaliśmy z sytuacji, że są walentynki i skoczyliśmy na zakupy, których oboje naprawdę nie lubimy. Byliśmy w Ikei i wpadłam w istne szaleństwo gdy znalazłam się na dziale z tkaninami :) i gdy tak biegałam od jedne tkaniny, do drugiej nie mogąc się zdecydować spotkaliśmy znajomych :) było to bardzo miłe i w czwórkę spędziliśmy sporo czasu na tkaninach. My wybierałyśmy materiały, a chłopaki mieli niezłą zabawę używając pistoletu do nabijania cen :) 

Wyszłam ze sporą gromadką cudnych tkanin i kilkoma pudełkami do przydasiowej pułki. Mieliśmy jeszcze zrobić sprawunki do domu, ale nie chciało nam się już łazić, więc podjechaliśmy do McDonalda (wieeeeeem... ale od czasu do czasu trochę tłuszczu nie zaszkodzi:D), po czym jedliśmy oglądając Gre o Tron. 

A teraz czas na herbatkę :) 

Ponieważ nie mam żadnych zdjęć, a nie chcę wstawiać postu bez zdjęć, poszukałam troszkę różowych inspiracji:) o takie to cudeńka różowiuchne wam znalazłam...

... w sumie to sobie, bo ja jestem nimi zachwycona ;P



via pinterest

Może i nie jestem wybitną jeżdżadżką rowerową (nie wiem jak to odmienić:p), i niewiele jeździłam po mieście, ale MAM TAKĄ OCHOTĘ przejechać się na moim rowerku, że masakra! No ale zima jeszcze trwa, więc niech stoi w piwnicy :)
Pokazałam wam, też zdjęcia piwonii, bo to moje ulubione kwiaty :) Nawet bukiet ślubny z nich miałam, mimo, że pani kwaiciarka totalnie go schrzaniła...
Poza tym marzy mi się Vespa (fu! jeśli to czytasz - NIE ściągam z Ciebie;p) i różowa lodówka. Mam kilka wymarzonych lodówek, ale ta mnie jakoś zauroczyła:)
Szukałam różowych zdjęć ze śniegiem, ale jakoś nie było :( więc jest tylko jedno z płatkami śniegu (o ile to płatki śniegu)...



Ok, to by na tyle było przesłodzonych w naszym wypadku relacji walentynkowych :) 
A jak tam u was?



PODPIS
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...